In navolging van “Gordel van Smaragd” – een bijnaam bedacht voor Nederlands-Indië door Multatuli – maakte ik onder toeziend oog van wijlen Wieteke van Dort in dichtvorm een (koloniale) reis door het voormalige Nederlands-Indië/Indonesië en ontstond in enkele weken tijd “Schakels van Smaragd”.

 

De aanleiding hiervoor was het plotselinge overlijden van Wouter Muller, die me vlak voor zijn dood nog sprak over de wereld die we zouden delen. 

 

In “Schakels van Smaragd” komt zijn ‘spreken is zilver, maar zwijgen is Indisch’ tot leven. Het zijn Wouter Muller, Wieteke van Dort, Liesbeth List, Ernst Jansz, The Blue Diamonds, Boudewijn de Groot, Massada e.a. die verbinding maken met de wereld die wij door onze geschiedenis dan toch zeker delen…